Is éasca go gceileann na scansáil scriosach an feachtais reifrinn seo na fírinne búnúsacha. I dtús báire, tá sé níos deacaire anois chun cuimhneamh go bhfuil creidimh macánta mar chúis don chuid is mó don lucht a vótálfaidh níl. Seachas an grúpa claonbholscaire suaracha atá i gceannas ar an bhfeachtas níl, ní díbheartaigh morálta iad na vótálaí níl ionchasacha, ach daoine gur féidir a bheith áitithe faoi buanna an cháis chun an tOchtú Leasú a aisghairm. Tá an ráiteas seo níos fíor arís faoin lucht idir dhá chomhairle.
Nuair a dúirt an tAire Sláinte, Simon Harris, nach bhfuil “scigmhagadh, fonóideacht, gáire, scigireacht” ón bhfeachtas, b’fheídir go raibh sé ag cáineadh roinnt tréithe an taobh níl. Ach is meabhruithe iad a fhocail go bhfuil tréibhíocht an chaoi is fearr chun do argóint buaite a cheilt – agus chaoi éasca chun dearmad a dhéanamh ar an líne caol idir áitiú agus duine a theilgean amach mura n-aontaíonn siad leat.
Is dócha go mbeadh ceannaire páirtí Harris, an Taoiseach Leo Varadkar, ar taobh difriúil dá mbeadh an reifreann ar siúl cúpla bhliain ó shin. Is meabhrú é tiontú mall Varadkar go bhfuil foighne ag teastáil ó gach aon duine chun a meoin a athrú.
Ar an Aoine, ba ceart duit vóta a chaitheamh. Ba cheart duit vóta tá a chaitheamh. Ach ní chúis iontais í an treoir sin ó Bord Eagarthóireachta atá daingean ar son an rogha . Agus, fíú is go raibh alán caint faoin tábhacht “a bheith ag cómhrá”, léiríonn an feachtas searbh agus an brúidiúlacht tréisiúil an tábhacht go gcuimhnímid go bhfuil seo an chaoi go mbuaitear agus go gcailltear reifrinn.
Nuair atá gníomhaithe ag obair tríd an píosa deireanach fuinnimh atá acu, caithfidh siad a choimeád ar intinn acu go mbíonn ceisteanna, sceimhealta agus imní ag cuid mhór daoine – agus ag freagairt iad i chaoi maorga, d’fhéadtaí fiú an lucht níl is daingne a bheith stiúrtha thar an slua.
